Catro de cada dez persoas experimenta soidade non desexada

Un 44 % da poboación en España experimenta soidade non desexada de forma indirecta e hai un 9 % que de forma directa afirman sentila máis da metade do tempo de cada día. Así se desprende do estudo realizado para Cruz Roja pola Fundación Iseak. O estudo foi realizado a través dunha enquisa telefónica na que participaron 5.825 persoas de todo o territorio español, así como a 668 persoas e cinco grupos focais participantes no proxecto CRECE de Cruz Roja. Unha parte das persoas que se senten soas segundo os resultados obtidos de forma indirecta, tamén reportan unha alta satisfacción coas súas vidas, o que poría de manifesto que as súas experiencias de soidade poden ser temporais ou leves.

A soidade varía segundo o grupo de poboación. Mentres que por xénero non se observan diferenzas significativas, si as hai no que a franxas de idade refírese, sendo as persoas novas entre os 18 e os 29 anos as que máis acusan o sentimento de soidade non desexada (un 50 % delas/delas). Entre os 30 e 39 anos, a porcentaxe baixa ao 47 % e séguese reducindo nos seguintes tramos de idade ata un 37 % en persoas entre 70 e 79 anos. Entre os factores de risco existentes e eventos vitais que poden detonar ou agudizar a sensación de soidade non desexada, destacan o baixo nivel educativo e a falta de acceso ao transporte, mentres que vivir en municipios pequenos ou pertencer a unha minoría étnica reduce o risco de sentila.

Do mesmo xeito tamén se observa que as persoas que viven en parella ou que teñen familia teñen menos probabilidades de sentirse soas en comparación con quen viven en soidade ou comparten vivenda. Entre os eventos vitais susceptibles de favorecer a soidade non desexada a migración destaca como o principal factor, aínda que existen outros detonantes como son o cambio ou a perda dun emprego, mudarse de vivenda ou de localidade de residencia, ser coidadora, sufrir un duelo ou unha separación. Por último, a discapacidade aumenta o risco de soidade non desexada, pero unicamente nas mulleres. Con todo, entre as persoas que sofren algunha enfermidade crónica, o risco de soidade non desexada increméntase no caso dos homes, aínda que afecta a todos os grupos.

O TERMÓMETRO DA SOIDADE

Co obxectivo de facilitar aos equipos profesionais a identificación do risco de soidade, desenvolveuse unha ferramenta virtual denominada "o termómetro da soidade", que, sen ser un instrumento de diagnóstico, permite identificar os factores e eventos vitais que contribúen á soidade e a previr situacións de illamento. A sociedade española considera segundo o estudo que a soidade é un problema social relevante e a metade das persoas entrevistadas que viven soas afirma coñecer a persoas que senten soas.

A segunda parte da investigación, enfocada a grupos de poboación do proxecto CRECE (persoas maiores, mulleres vítimas de violencia de xénero, en dificultade social, mozas en situación de ex tutela e/ou en dificultade social, persoas en situación de sinhogarismo e persoas con dificultades de saúde mental) permitiu profundar na vivencia subxectiva da soidade. Aínda que a súa soidade non desexada non foi alta, a análise revelou niveis preocupantes de soidade nos devanditos grupos de poboación, no que un 45 % das persoas enquisadas manifestou a pregunta directa sentir soidade a maior parte do tempo, porcentaxe que, a preguntas indirectas, increméntase ata un 86 %.

Do mesmo xeito que na enquisa xeral, a prevalencia do sentimento de soidade non desexada é maior entre persoas de menos idade entre os grupos de poboación do proxecto CRECE. As persoas en situación de senfogarismo son as que máis senten e recoñecen o sentimento, sendo as persoas maiores o grupo que menos o sente e recoñece. A investigación puxo así mesmo de relevo que un 66 % das persoas participantes no proxecto CRECE e no estudo ampliaron desde entón as súas relacións de confianza.

Muller maior na cama con síntomas de depresión e soidade | Fonte: EP - Arquivo