Os nenos tamén saben facer Historia

Existe algún autor das literaturas occidentais europeas anterior ó século XX que non fose machista?. Coñezo algúns do século XX que non o son, mais o resto...

Iso non quita que na aula de lingua galega un profesor fale desa dimensión misóxina de Pondal. Eu así o fago ao tempo que coñecemos as outras facetas do autor, así os alumnos teñen unha visión completa para valoraren a súa obra.

Por outra banda, como ben sinalou María Xosé Queizán, esta épica de Pondal baséase nunha moral machista en que o valor e a fama se asocian co masculino e a debilidade, o descanso ou o pacifismo co feminino. Na travesía os heroes de Pondal lembran combates e xustas por doncelas, pero nada din de cousas molentes / Nin de doces afeitos saudosos; / Nin de mólidas flores pracentes, / Qu´ afeminan os peitos valerosos. Como ben viu María Xosé Queizán, neste mundo guerreiro e machista a muller só cabe como “descanso do guerreiro”, como sinalou hai xa tempo tamén Carballo Calero, en sintonía machista, neste caso, con Pondal.

Xa que logo, esteticamente paga a pena a lectura d´Os Eoas polo que supón de dotar á literatura galega dun xénero que non tivo no seu tempo (a épica culta renacentista), co que isto achega de enriquecemento da lingua, que se equipara co latín e co grego, linguaxes épicas e elevadas por excelencia no Renacemento. Tamén paga a pena porque o poema de Pondal mira cara ao parnasianismo e simbolismo finiseculares en moitas ocasións e tamén non deixan de estar ausentes nel signos do que serán as vangardas. Agora iso non quita que, como persoas dunha mentalidade moderna, non esteamos de acordo coa súa concepción elitista do intelectual-escritor guía privilexiado do pobo, co seu militarismo e imperialismo, co seu catolicismo tridentino e así mesmo co seu profundo antifeminismo.


http://www.tallerediciones.com/cuza...

Sempre están máis presentes os seus poemas nos que o home é superior a muller, pois estas son obxectos sexuais sen valor, que co tempo, os fortes téñenas que “tomar” como mera diversión, pois son homes fortes e virís.
Aínda que a visión de Pondal dos homes sexa como algo forte e duro, estes teñen que tomar as mulleres covardemente, as agachadas, xa que nunca as collen na súa casa, nin na aldea, senón que as toman lonxe onde ninguén poida miralos.
Pondal caracterízase por ser un poeta misóxino, racista, despectivo, capaz de sentirse orgulloso de ser un violador e considerándose como un bardo(cantor) que salva a Galicia e axuda aos “nobres fillos dos celtas”.


http://www.blogoteca.com/galnarciso...

Oes, pois si queren aprender , a ver que lle parece isto aos nenos, a ver que interpretan e que historia sacan:

Pilleina antr´os pinos soa,
alba de medo tornou;
quijo fugir, mais non pudo,
que sabe que peixe eu son.

Rogárame de rodillas,
de rodillas me rogou;
tembrou comoa vara verde
qu´estremece a virazón.

Cal quen teme ser oída,
dixo: "Pïdocho por Dios...¡

"Estás fresca -lle contesto-,
vente a min con oracións¡

Non solta nunca o raposo
a galiña que pillou,astra zugarlle o mel todo
non solta a fror o abellón,
nin a branca e doce pomba
larga o montesío azor"