"Se tivésemos a lonxevidade da Prehistoria non habería enfermos de párkinson ou alzhéimer"

A investigadora de Ciberned (Centro de Investigación Biomédica en Red sobre Enfermedades Neurodegenerativa) e profesora na Universidade de Valencia, Isabel Fariñas, asegura que a "gran fortuna de vivir moito" e "a bondade de ter unha vida máis longa" vén acompañada da probabilidade de padecer enfermidades neurodexenerativas. "Se tivésemos a lonxevidade que tiñamos os humanos na Prehistoria, non teriamos ningún enfermo con parkinson ou alzhéimer", asegurou.

Fariñas, que participará o xoves 20 de setembro no sexto Congreso Internacional de Investigación e Innovación de Enfermedades Neurodexenerativas, que se celebra en Samtiago de Compostela, co relatorio 'Efectos de la alfa-sinucleína extracelular tóxica en células madre neurales adultas', explicou que o seu grupo de estudo na rede Ciberned "estuda o potencial das células nai do cerebro (células indiferenciadas con capacidade de xerar distintos tipos de tecidos) para a reparación do mesmo tras procesos neurodexenerativos", causantes de párkinson e alzhéimer.

O obxectivo principal da neurociencia, tal e como sinalou, é "tentar desenvolver estratexias terapéuticas para abordar este drama que son as enfermidades neurodexenerativas —párkinson, alzhéimer e huntington—", e "estudar por que se produce a enfermidade, comprendela e desenvolver ferramentas experimentais para diagnosticala precozmente", así como "traballar na recuperación de neuronas que se perderon" e, conseguintemente, do "cerebro".

En concreto, a investigadora explica que o seu relatorio no seo do congreso centrarase en "comprender as células nai neuronais con potencial para a reparación cerebral en situación fisiolóxica normal (en condicións normais)" para "entender como se poden manipular" e "achegar datos de como se comportan fronte a situacións neurodexenerativas", en liña co párkinson.

Ademais, resaltou que "si se está avanzando na investigación de enfermidades neurodexenerativas" para "alongar máis a vida dun humano saudable", pero esta investigación "non se pode parar". "A sociedade debe comprender que se queremos ter solucións todos debemos seguir traballando, porque as solucións chegarán da única maneira que poden chegar, co traballo de todos os que estamos comprometidos con estes temas e co apoio das sociedades de cada país", insistiu.

COMO SE ESTENDE O PÁRKINSON

Así mesmo, Fariñas resaltou que na enfermidade do párkinson "aínda non se coñecen as causas", do mesmo xeito que sucede no caso do alzhéimer, "aínda que pareza mentira co que se investigou". Non entanto, "sábense cousas", como que "aparecen proteínas anómalas de súpeto e, en moitos casos, pódese reducir a patoloxía ou estudala a través da análise desa anomalía da proteína en específico".

Así, sinala que, no caso do párkinson, esa proteína anómala trátase da alfa-sinucleína, e, en casos xenéticos da enfermidade en que se atopa, "hai mutacións no xene responsable desa proteína" en cuestión. Nos enfermos, tal e como explica, detectáronse "acúmulos anormais" —grandes cantidades— desta proteína, "que non fai a súa función porque está anómala".

Por iso, segundo indicou, "estase vendo que a alfa-sinucleína pode actuar como os antigos prións (proteínas que, sen ser virus, teñen tamén características patóxenas e infecciosas), que actuaron no caso coñecido como enfermidade das vacas tolas", e que "pode contaxiar esa anomalía a versións de si mesma que son normais no cerebro, de maneira que se propaga a enfermidade".

"Se esa proteína anómala é capaz de contaxiar ademais a patoloxía do párkinson ás células nai do cerebro, e queremos reparar con elas, non poderemos xerar neuronas sas dentro del", destacou. Nesta liña traballa a investigación do seu grupo.

NECESIDADE DE FINANCIAR A INVESTIGACIÓN

Ademais, polo que respecta ás achegas que poden realizar estas investigacións á sociedade, Fariñas incidiu en que "o traballo do consorcio de investigadores moitas veces non pode dicirse en que vai axudar" á sociedade, pero "por suposto que a vai a axudar". "O problema é que non podemos dicir en que maneira ou en que tempo", sinalou.

Con todo, incidiu en que este "reúne a un número de investigadores moi ben formados, con grupos extraordinarios moi comprometidos co problema social e coa dexeneración en España".

"Ese é o tipo de colectivos que tes que ter cun financiamento adecuado, porque a investigación non a facemos en illamento, senón que o facemos con investigadores de todo o planeta, porque todo o planeta está interesado en investigar isto", precisou.

Neste senso, reivindicou que, para poder investigar, necesítase "un financiamento para a ciencia adecuado", cousa que Ciberned representa, unha iniciativa que "está sempre moi forte, na vangarda das solucións para a poboación mundial", porque supón unha "aposta máis seria pola investigación". "O noso traballo claro que axuda", aseverou a investigadora.

Finalmente, sinalou que, "se nalgún momento chegamos a ter unha solución para este tipo de patoloxías será a través da ciencia e de nada máis"; "seguro que chegará, pero non se pode dicir en que tempo, ti non vas sumando cousiñas e chega a solución, vemos as cousas borrosas e logo engarzamos varias cousas e permítenos dar un salto".