TS rexeita un recurso dun xubilado de banca das Palmas que pedía a devolución de preferentes de Novacaixagalicia

O Tribunal Supremo rexeitou un recurso dun empregado xubilado de banca das Palmas que pedía a devolución do seu investimento en participacións preferentes de Novacaixagalicia.

Así, a sala primeira do civil do Supremo estimou o recurso de Abanca Corporación Bancaria (antes NCG Banco) contra unha sentenza da Audiencia Provincial de Las Palmas de Gran Canaria que declarou nula a adquisición de preferentes realizada por un cliente que era empregado xubilado de banca e chegara na súa carreira a ser director de sucursal, aínda que doutro banco distinto ao emisor das preferentes.

O Supremo explica que esta circunstancia, e o feito de que manifestase no chamado 'test de conveniencia' que a súa profesión estaba relacionada cos mercados financeiros e que coñecía os riscos de investir neles, non permiten apreciar que o seu consentimento á compra das preferentes estaba viciado por un erro, como el pretendía.

Conclúe que, aínda que non houbese proba suficiente de que o banco proporcionara información sobre a natureza do produto e os seus riscos, "o cliente coñecíao, razón pola cal o consentimento que prestou no catro adquisicións de participacións preferentes non estaba viciado de erro invalidante".

ACORDO CO FROB

Dese modo, o Fondo de Reestruturación Ordenada Bancaria (FROB), que subscribiu un acordo con Abanca polo que faría fronte a estas condenas, non terá que devolver a contía do catro compras de participacións preferentes que realizou o cliente no ano 2010, en contra do que estableceu a Audiencia das Palmas.

A Audiencia Provincial considerou que si existiu erro na contratación porque o banco incumpriu os deberes de información e non acreditou que o comprador coñecese os riscos do produto, cualificado como complexo, nin que tivese a formación e información necesarias para avalialos, sen estimar relevante a estes efectos "o mero feito de que, antes da súa xubilación, traballase nunha entidade bancaria nunha época en que non se comercializaba este produto".

Agora, o Supremo rexeita estes argumentos e repón a sentenza ditada con anterioridade polo Xulgado de Primeira Instancia número 4 de San Bartolomé de Tirajana, que desestimou a demanda do cliente, ao considerar que a súa experiencia e capacitación profesional como exdirector de sucursal bancaria e as súas manifestacións no test de conveniencia evidenciaban que coñecían o que adquiriu, polo que non houbo erro, e de non habelo sería inescusable.

"COÑECÍA O PRODUTO"

Na súa sentenza, o alto tribunal admite que non quedou acreditado que o banco informase ao cliente, antes da realización do catro adquisicións de participacións preferentes, das características do produto e dos seus concretos riscos. Engade que ese incumprimento dos deberes de información, aínda que non determina a nulidade por erro, "permite presumir o erro", pero "non impide que esta presunción poida contradicirse se se constata que o cliente coñecía o produto e os seus riscos cando contratou".

E, neste caso, ese coñecemento inférese de feitos acreditados como que o demandante, aínda que estaba xubilado (ao presentar a demanda afirmou ter 61 anos, polo que ao contratar as primeiras preferentes debía ter uns 58), fora empregado dun banco durante moitos anos.

Así, foi apoderado de Santander Consumer Finance desde 1991, de Banco Central Hispanoamericano desde 1995 e de Banco Santander desde 1999, chegando a ser director dunha sucursal do Banco Santander. Ao encher o test de conveniencia, segundo o Supremo, "declarou que tiña unha profesión relacionada cos mercados financeiros e coñecía os mercados de valores, os instrumentos financeiros e os riscos derivados de investir nos mesmos".

Así mesmo, a sala subliña que foi director dunha sucursal bancaria desde 1999, nun tempo en que empezaba a comercialización xeneralizada de produtos financeiros complexos, o que ademais, ao seu xuízo, corrobora a veracidade do que declarou no test de conveniencia.