Atopan aforcada a Rosario Porto na súa cela

Funcionarios do cárcere de  Brieva, en Ávila, atoparon esta mañá morta na súa cela, colgada dun cinto de tea atado á xanela, a Rosario Porto, nai de  Asunta  Basterra, condenada a 18 anos polo asasinato da nena na Coruña. No reconto da mañá os funcionarios botaron en falta á reclusa e cando acudiron á súa cela atopárona aforcada.

Tralo achado, avisaron ao 112 e os servizos de emerxencia practicáronlle manobras de reanimación pero só puideron certificar a súa morte. Porto tiña toda a cela recollida, incluídas pertenzas, o que fai pensar que tiña meditada a súa decisión, segundo as fontes.

Rosario Porto, avogada, cumpría a pena polo asasinato da súa filla adoptiva, da cal cumprira xa 7 anos en tres prisións. Xa tentara quitarse a vida noutras ocasións. O 12 de novembro de 2018 anudou un cordón ao redor do pescozo estando na ducha e chamou a voces á súa compañeira de cela alertándoa do que estaba a facer, polo que os funcionarios acudiron de inmediato e o episodio rematou aí.

Aínda que non quedou acreditado que quixese acabar coa súa vida, a partir dese momento intensificouse o protocolo de prevención de suicidios e asignóuselle a outra interna de confianza. Previamente tamén tratara de  autolesionarse e o 24 de febreiro de 2017 foi ingresada no hospital tras inxerir un medicamento que tomaba habitualmente por prescrición médica.

Precisamente por iso, nos distintos centros penais polos que pasou aplicáronselle protocolos  antisuicidio en diversas ocasións, tres meses na Lama e tres en Teixeiro. De feito no cárcere de  Brieva estivo na enfermería acompañada sempre por unha reclusa mentres se lle aplicaba tamén devandito protocolo.

Fontes penais precisan, con todo, que non se pode estar a aplicar estas medidas de forma indefinida porque supón estar na enfermería a maior parte do tempo ademais dun castigo engadido á propia privación de liberdade. Porto foi condenada xunto ao seu marido Alfonso  Basterra a 18 anos de cárcere polo asasinato da súa filla adoptiva, cuxo cadáver foi achado o 22 de setembro de 2013 nunha cuneta do municipio coruñés de Teo, próximo a Santiago de Compostela.

PERFIL

Filla dunha familia acomodada, un reputado avogado de Santiago e unha catedrática de Historia da arte, Rosario Porto, que faleceu con 51 anos, seguiu na súa mocidade os pasos do seu proxenitor, licenciándose en Dereito e pasando tempadas en distintos países europeos para mellor a aprendizaxe de idiomas.

De feito, herdou do seu pai o cargo de cónsul de Francia, que deixou en 2006. Tamén aparcou a súa carreira como avogada uns anos antes do crime da súa filla adoptiva para reorientar a súa actividade profesional ás vinculadas co ámbito comercial. Xa casada con Alfonso Basterra --que cumpre condena na prisión de Teixeiro--, decidiron adoptar en China a Asunta. Con todo, ambos puxeron fin á súa relación matrimonial con posterioridade á morte dos pais de Rosario Porto, en 2011.

SOSTIVO QUE ERA INOCENTE

Desde a súa condena polo asasinato da súa filla adoptiva --cuxo cadáver foi achado o 22 de setembro de 2013 nunha cuneta do municipio coruñés de Teo, onde Rosario Porto tiña unha casa-- a través do seu avogado defendeu a súa inocencia.

O letrado, nas súas declaracións aos medios de comunicación, alertou en varias ocasións da "depresión profunda" da súa clienta, un problema que vinculou cunha situación de "hai moitos anos". A pesar da súa recomendación, ela negábase, segundo o mesmo relatou, a pedir permisos, que el planteba como unha maneira de lograr a súa clasificación en terceiro grao e anticipar o cumprimento da pena.

Desde o primeiro momento, as pistas sobre a morte da súa filla apuntaron á contorna próxima e, en concreto, a ela e o seu exmarido. Ambos, na noite na que se produciu a morte de Asunta, acudiran a unha comisaría de Santiago de Compostela a denunciar a desaparición da súa filla.

As "inconsistencias" detectadas pola Garda Civil nas declaracións dos pais sobre os últimos movementos de Asunta e as primeiras probas precipitaron as súas detencións. Nun primeiro momento, Rosario Porto negouse a colaborar nas dilixencias, pero logo ofreceu ata tres versións fronte á postura de suexpareja que se negou a declarar ante o xuíz e a colaborar nas dilixencias.

No xuízo, o seu retrato foi o dunha muller cabizbaja, vestida con roupa escura, que defendeu a súa inocencia. "Non matei á miña filla, non, non matei á miña filla", respondeu o seu avogado cando este lle preguntou directamente se fora a responsable da morte da menor nunha declaración con contradicións que vinculou entón a "lagoas".