Os Franco opóñense a que os bens mobles permanezan no Pazo de Meirás baixo tutela do Estado

A defensa da familia do ditador Francisco Franco negouse este venres a que determinados bens mobles localizados no Pazo de Meirás permanezan alí baixo a tutela do Estado porque entenden que non hai perigo de que se produzan desmáns sobre os mesmos no caso de que decidan movelos de lugar, tendo en conta de que a familia os conservou durante máis de 40 anos.

Así o manifestaron na vista de medidas cautelares celebrada no Xulgado de Primeira Instancia Número 70 de Madrid, na que a Avogacía do Estado defendeu que os bens non sexan sacados do pazo pola familia Franco mentres se dilucida se un total de 564 bens deben pasar a ser de propiedade pública.

O letrado dos Franco sostivo que non hai perigo de deterioración ou desaparición deses bens que xustifique a cautelar que evitaría que saísen do pazo, e destacou que os servizos xurídicos non foron precisos á hora de inventariar os bens dado que por exemplo "non é posible saber contra cales non se dirixe" a cautelar. Alega esta parte que a petición se fai "por descarte" e é "altamente confusa".

Ademais, lamentou que se fale na demanda do Estado de posibles "desmáns" sobre eses bens por parte do Franco cando se someteron a toda resolución xudicial. Entende que non se pode dar por suposto que se vaian a cometer desmáns ou que se vaian a estragar polo feito de ser retirados, e resaltou que a familia do ditador custodiounos durante máis de 40 anos, polo que "se a día de hoxe hai algo que protexer en Meirás non é grazas ao Estado senón á familia".

Por iso, apunta a defensa que o 'periculum in moura', o risco de que algo sufra cambios mentres se decide sobre o fondo do asunto, neste caso é unha "elucubración" porque se ten que acreditar o risco de perda ou deterioración certa. Engade que esta medida adoita denegarse cando o ben en cuestión conservouse pola persoa de "maneira normal".

Doutra banda, a defensa incidiu en que o Estado goza de amplísimas facultades para protexer o patrimonio sen ter que recorrer ao gravame do depósito xudicial, e engadiu que esas ferramentas son tan eficaces ou máis que as que se piden nas cautelares, como a de inspeccionar o estado de conservación dos bens propiedade de particulares.

BENS DESAPARECIDOS

Para a Avogacía do Estado si que existe un perigo de deterioración e de perda de bens, e sostivo que de feito o patrimonio documental atópase nun estado de conservación "deteriorado" polo que require "medidas conservativas".

Ademais, explicou que se constatou que 14 bens que existían en 1938, desapareceron en 1975, polo que esgrimiu que efectivamente hai circunstancia de risco, deterioración e perda de patrimonio.

Con todo, os servizos xurídicos do Estado negaron que se trate dunha incautación e que coa cautelar o que se pretende é que funcionarios competentes en patrimonio poidan traballar no pazo para evitar que os bens propiedade dos Franco se deterioren ou se perdan. Así, insisten en que é unha medida proporcional.

INFORMES "CONTRADITORIOS"

Durante a vista, os Franco criticaron ademais que os diferentes informes elaborados por diversos actores sobre os bens mobles que contén o pazo sexan contraditorios e xeren confusión ao utilizar enumeracións e referencias distintas.

Pero a Avogacía do Estado na súa quenda de réplica lembroulle á defensa que aínda que os diferentes documentos usan referencias distintas, a descrición dos bens "é a que é" e están perfectamente localizados e fotografados.

A XUNTA E O CONCELLO DE SADA

A Xunta de Galicia (que se adheriu á demanda xunto ao Concello de Sada) indicou durante a vista que a cautelar é proporcional e que non supón un trastorno para os Franco posto que é así non teñen que preocuparse pola garda e seguridade deses bens.