Madrid DF na disolución de España

As elites madrileñas levan décadas tratando de facer da capital unha cidade-hub-peaxe entre Latinoamérica e Europa, sen se decatar que a globalización o que tende é xusto a eliminar esas peaxes. RyanAir impuxo seu modelo de transporte aéreo dende a periférica Irlanda desviando os avións dos grandes aeroportos, e acreditar que Iberia pode recapitalizar o transporte aéreo por Barajas ou Madrid os fluxos económicos entre Latinoamérica con Europa pola Castellana e o barrio de Salamanca, é puro pensamento máxico. O feito de que as élites extractivas madrileñas, elas mesmas servís e aculturizadas nos modelos neoliberais, se vexan tan ben reflectidas no espello das elites extractivas latinoamericanas non proba outra cousa que completamente cooptadas que están unhas e outras polos mesmos modelos norteamericanos, en dependencia por tanto dos centros globais xa existentes en Miami, Los Ángeles, Harvard, Houston ou Washington. O propio autor de Madrid DF usa como modelos de futuro para España A Florida ou California, unha idea que de feito resóanos aos galegos co conto aquel da Galifornia, invento mesmo rexistrado legalmente polo empresariado vigués moderniki . A realidade é que mesmo quen de Buenos Aires ou México, por dicir, queira ir a Londres, París, Bruxelas, Xeneva ou Franckfurt, dende logo non pasará por Madrid a pedir permiso. Canto menos, como puidemos comprobar coa guerra da Ucraína, os oligarcas rusos que fundían as rapinas da Rusia nos luxos do xardín europeo coma se lles queimasen nas mans estaban suxeitos a unhas élites moscovitas aínda teimudamente nacionalistas e defensoras da propia independencia. Madrid ou México DF carecen por completo de élites con calquer proxecto nacional integrador, mesmo de carácter autoritario.