Os vigueses presumen de fala propia: "ghichar, fanado ou pisca-pisca"
Entre os vocábulos propiamente vigueses están chiflaso, delourar, fanado, fariñoque, ghaldrumeiro, ghichar, marmanxo, marreca, pello, petouraso ou pisca-pisca
Por Europa Press / Redacción | VIGO | 13/11/2024 | Actualizada ás 18:26
O edificio Redeiras da Universidade de Vigo acolleu este mércores a presentación do libro 'A fala de Vigo. Trazos diferenciais dá nosa variedade dialectal', do catedrático Xosé Henrique Costas, editado co apoio da área de Normalización Lingüística da institución académica.
Na presentación, o seu autor defendeu que, a pesar de que a cidade olívica é a máis 'castellanizada' de Galicia, aínda é posible escoitar o galego pola rúa, en buses, bares ou tendas, sobre todo nas parroquias do rural.
O profesor Costas explicou que o libro naceu cando a asociación Faladoiros-Vigo encargoulle unha conferencia sobre 'a fala' da cidade. "Por mor dos materiais e mapas elaborados para esa charla, valorouse a posibilidade de imprimir unha publicación e facela chegar a todos os centros de ensino, asociacións veciñais e culturais, etc.", sinalou.
O volume ábrese cun soneto a Vigo de Darío Xohán Cabana e cun prólogo de Xosé Luís Méndez Ferrín, e arrinca coa descrición dos principais trazos fonéticos e morfológicos da forma de falar galego en Vigo, unha 'fala' suroccidental galega, coas súas características macrodiferenciales, incluídas a gheada e o seseo.
Igualmente, recolle refráns e frases feitas, como 'dar en tolo', 'ir a Vigho por mirar Canghas', 'quen che dera piche pola costa de Peniche', 'a cabra co visio dá cos cornos non cu', 'quen cala fode a quen fala' ou 'quen de novo foi bailador de lanuxe dálle un xeitiño'.
Así mesmo, defínense unhas 400 palabras de uso común, que non adoitan aparecer en ningún dicionario, algunhas exclusivas de Vigo e outras comúns con outras zonas do suroeste; algunhas adaptacións de castellanismos; ou palabras que son iguais en galego pero con significado distinto. Entre os vocábulos propiamente vigueses están chiflaso, delourar, fanado, fariñoque, ghaldrumeiro, ghichar, marmanxo, marreca, pello, petouraso ou pisca-pisca.
"En Vigo xogamos ao 'pai-fillo-nai' no canto da o tres en raia, dicimos peio no canto de mariola (a rayuela en castelán) e pomos o pisca-pisca do coche no canto do intermitente", sinalou Xosé Henrique Costas.
