De ética e presupuestos

Ter os presupostos anuais aprobados, para calquera institución pública, significa poder gobernar e afrontar proxectos para mellorar a vida dos cidadáns. Iso é o que sempre se di e debera ser. Sen presupostos pouco se pode facer nun concello. Mais, se falamos de presupostos e ética na política, compre entender que é preciso manter un certo grao de coherencia co que se di e logo co que se fai.

Por Manuel H. Iglesias | Ourense | 08/05/2020

Pois do contrario todo o que se acometa estará baseado exclusivamente  na ambición de exercer ó poder a costa do que sexa, e iso é moi nocivo para a vida pública e tamén  para a saúde e o  futuro das institucións democráticas. E diran vostedes: que ten que ver a ética e os presupostos? Pois eu entendo que moito.

Pleno municipal de Ourense co alcalde, Gonzalo Pérez Jácome

Hai uns días o noso concello  aprobou as contas deste exercicio. Máis ollando o pasado recente, tal aprobación leva tras de si un lastre ético moi pesado.   Leva unha historia  que nunca aconteceu nesta cidade. E aínda que o montante económico destes presupostos  sexa importante, pois suma todo o que  tería que investirse nos  catro  anos pasados, son uns presupostos eticamente atufados cunha  inmoralidade que arrepía.

E por qué digo isto.  Digoo pois, no anterior mandato, o goberno en minoría dos populares non foi quen de aprobar uns presupostos dado que  estivo sometido a unha chantaxe encuberta polo grupo do que hoxe  é o alcalde. A oposición natural, neste caso o PSOE,  mantendo a coherencia e a  distancia ideolóxica do seu discurso, tiña xustificado o voto negativo ás contas que presentaba quen daquela gobernaba. Pola contra o DO liderado por Jácome, debido a súa proximidade ideolóxica, podía chegar perfectamente a un acordo co PP. Mais, neste senso, entrou en xogo iso que coñecemos como ambición de poder. Logo, aplicouse aquelo de que todo vale con tal de acadar o obxectivo que non era outro que a alcadía.  E sistemáticamente fixo unha  oposición vehemente, brutal; eu diría que   insultante, deste xeito impediu  que houbera unhas contas aprobadas nos  catro anos de mandato. Nada importaba con tal de chegar á poltrona. Asi viñeron as denuncias xudiciais sen probas, o ninguneo e incluso o insulto. Todo estaba xustificado con tal de desacreditar a quen gobernaba.   Polo que a cidade resentiuse fondamente incluso no mantemento dos servizos e areas públicas e perdeu credibilidade diante outras institucións. E neses catro anos  todo foi en declive.

Pois ben, agora estamos na época Jácome e os seus amigos. E comezamos a ver que detras dese  señor non hai nada máis que ambición por controlar o poder dende a súa TV.  Ambición por aparecer como un gran alcalde que  plantexa proxectos, algúns innecesarios, e  que veremos se son realidade algún día. E mentres os xardíns, areas de recreo e paques esmorecen cheos de abandono  nun concello  que día a día  vai a menos. Empezamos a decatarnos de que  en Ourense somos un lugar atípico e un sitio moi  raro,  onde  número de asesores  esprímese ata o máximo. Ou sexa  pouco menos que hai un por cada concelleiro. Tamén sabemos que ate lle pagamos ó noso rexidor   a súa TV, pois os empregados son costeados polas  institucións  públicas. E poderíamos seguir e seguir.

Todo isto que hoxe temos na cidade das Burgas débese a ise triste pacto. Pero,  o máis insólito é que, entre os catorce votos que aprobaron os presupostos, está o voto do anterior rexidor. Si,  ise educado señor  que sempre gardou as formas, pero que foi ninguneado,  vilipendiado e machacado sen paliativos por que agora rixe uns plenos nos que fala e fala eternamente sen aportar nada positivo.

En fin, despois deste despropósito, deste pacto entre que inultaba e quen era ninguneado, a pregunta esta cantada. Onde esta a ética na política? Onde están os principios e o traballo polo  ben da cousa pública. Onde? A disciplina partidaria pra seguir no machiño imponse. E a sensación é que  case todos perderon  a ética  e a vergoña polo camiño. Mellor, antepúxose  a ambición de poder  á ética.  

O goberno xa  ten os primeiros  presupostos pero, valerán de algo para mellorar a vida dos cidadáns? Gastaránse en obras faraónicas e proxectos innecesarios para gloria do primeiro edil? Todo é posible neste Ourense que vai a menos. Por iso, cando a política  perde o sentido común e a ética, a vida pública deshumanízase  e vale de moi pouco para os cidadáns.