A tan coñecida retórica dos “brotes verdes” de Zapatero resucita agora da man dos que criticaban duramente aquel espellismo.A verdade é que non merecemos este espectáculo protagonizado polos que pensan que ocupar unha cadeira ministerial proporciona un plus de rigor analítico.
O nomeamento de Rodrigo Rato como asesor de Telefónica é unha desas novas que conseguen provocar certa sorpresa e moita indignación.Non se lle poden pedir escrúpulos morais a unha multinacional que fai da obtención do máximo beneficio o argumento básico da súa existencia pero non é seguro que esta operación rescate de Rato figure no catálogo das prácticas desexábeis para fortalecer a imaxe pública desta empresa.Dados os antecedentes do persoeiro e o clima social a respecto dos directivos das entidades financeiras, de dúas unha:ou os máximos executivos de Telefónica viven nun singular paraíso que desactiva as percepcións mentais sobre o estado da opinión pública e publicada ou ben existe unha débeda moi forte contraída co ex-ministro que esixe unha urxente compensación.Semella que César Alierta sentiu a obriga de agradecer a Rato a vella decisión que lle permitiu disfrutar do cargo actual aínda que teña que pagar o prezo do escándalo derivado de contratar como asesor a un imputado xudicial pola desfeita de Bankia.
Con este episodio, a biografía de Rato é un relato case perfecto do “milagre” económico español, ese singular modelo de crecemento baseado na especulación inmobiliaria, o crédito barato, a desregulación financeira, o espectacular endebedamento de empresas e familias e a diminución indiscriminada de impostos.Vicepresidente económico con Aznar, director xerente do FMI no período no que se xestou a crise das “hipotecas subprime”, principal responsábel de Cajamadrid e de Bankia no momento do estoupido final desas entidades e agora asesor de Telefónica para os negocios exteriores.Un menú completo para describir o medre e a caída dun símbolo que foi idolatrado na rúa Génova e nos influíntes círculos da dereita mediática.
O nomeamento de Rato inaugura o apartado das obscenidades que nos reserva este ano.TVE quixo facer a súa particular aportación e ofreceu unha entrevista de Jesús Hermida co titular da Coroa que debería ser analizada nas aulas das Facultades de Xornalismo para ilustrar o que non debe ser o labor dun profesional dos medios.Se as actividades de Urdangarín e a cacería de Botsuana non merecen formar parte das preguntas destinadas a comprobar a capacidade retórica do actual monarca, para qué interesa unha entrevista televisiva en horario privilexiado?Só hai unha resposta congruente:para insultar a intelixencia da cidadanía.