Por Xurxo Salgado | Ourense | 24/08/2020 | Actualizada ás 22:00
Galicia, un país de pouco máis de 29.000 Km2, presenta unha alta porcentaxe de monte e bosque, aproximadamente un 69%, a maior parte abandonado e cheo de maleza. De feito, conta cunha das máis extensas superficies forestais desaproveitadas, até un 30 % do seu territorio. Dos algo máis de dous millóns de hectáreas de monte, hai 600.000 que non se atopan arborados. Esta porcentaxe é máis do dobre que o estimado en países como Finlandia ou Austria, e tamén moi superior ao de Suecia ou Estados Unidos.
Ademais, os últimos informes demostran que as tempadas de incendios están a alongarse e que, dentro de Europa, o norte de España e Portugal, son as áreas máis críticas. Os incendios forestais recoñécense como un dos problemas ambientais máis importantes dentro de Galicia, supoñen un impacto de gran envergadura para o sector económico e provocan grandes riscos para as persoas e ecosistemas, todo iso unido ao gasto público que supoñen.
E, a pesar de representar só o 5,8% da superficie do Estado, Galicia concentrou o 50% dos incendios forestais de España no que levamos de século. A provincia máis afectada é Ourense, seguida de Pontevedra, sendo os concellos de Viana do Bolo e Manzaneda, os máis afectados. Así se pon de manifesto na investigación “Influencia de la realidad socioeconómica de Galicia en la dinámica de producción de incendios forestales”, publicada por Jaime de Diego Abad, Antonio Rúa Vieites e Mercedes Fernández García da Universidad Pontificia Comillas o pasado 12 de marzo no Boletín da Sociedade Española de Geografía.
FACTORES E CAUSAS
Nesta investigación realizase un estudo da distribución espacial das áreas percorridas por incendios forestais (Hectáreas queimadas e Cociente hectáreas/nº de incendios) en Galicia desde o 2001 ao 2015 municipio por municipio. Tamén se establece a relación entre as variables socioeconómicas e ambientais eleccionadas en referencia aos municipios galegos e as hectáreas queimadas e o cociente hectáreas/nº de incendios ocorridos ou intensidade neses quince anos.
E os resultados non deixan lugar a dúbidas xa que coinciden con moitos dos incendios deste verán, que tiveron lugar en zonas de alta actividade incendiaria. Así, e segundo recolle este estudo, os lumes están directamente relacionados tanto con factores socioeconómicos conexos á vulnerabilidade social (o envellecemento poboacional ou a baixa densidade de poboación unida ao escaso desenvolvemento económico) como con factores naturais ou ambientais (a gandaría extensiva, as zonas abandonadas ou as zonas de interfaz urbano forestal).
A infestigación suliña que os incendios forestais en Galicia teñen unha marcada estacionalidade. Entre os anos 2001 e 2015 concéntranse na época estival, tendo un repunte entre os meses de febreiro e abril, nos que é habitual a limpeza de terreos e a queima de restrollo. Neste sentido, o número medio de hectáreas queimadas por municipio durante os quince anos analizados foi de 1197,1.
ONDE ARDE MÁIS
A localización dos incendios nos 15 anos seleccionados tamén é bastante constante. A provincia de Ourense é a máis afectada os incendios forestais onde se queima sobre todo mato fronte á superficie de arboredo. O valor medio máis elevado en hectáreas queimadas prodúcese nos municipios desta provincia, con 1.807,6 seguida por Pontevedra, cunha media 1.387,5, A Coruña, con 880,2 e Lugo, con 622,5.
En concreto, os concellos con maior número de hectáreas queimadas ao longo deste quince anos foron Manzaneda e Viana do Bolo, en Ourense, con 10.607,0 e 8.320,5 hectáreas respectivamente, seguidos por Cerdedo, en Pontevedra, con 8.206,2. “Nun intento de perfilar as causas da concentración de incendios nun lugar ou outro se observa que os lugares máis afectados posúen as maiores extensións de monte de toda Galicia”, suliña o estudo. Ademais, a maior parte do terreo forestal está composta de montes de titularidade pública, algúns deles declarados de utilidade pública, e montes veciñais en man común.
OS QUE MENOS ARDEN
Por outra banda, os municipios con menor número de hectáreas queimadas durante este quince anos foron Mugardos na Coruña, con 3,3 hectáreas, Barreiros en Lugo, con 4,4, e Cabanas na Coruña con 4,3. E que teñen estes concellos para ser onde menos arde de Galicia?. Segundo esta investigación, todos eles están nas provincias do norte de Galicia, dispoñen de menos hectáreas forestais en comparación cos municipios máis afectados, e por último, a provincia de Lugo conta coa maior superficie forestal xestionada para produtos madeireiros.
Nos quince anos analizados os cociente medio obtido en Galicia foi de 4,3 hectáreas por incendio. Os municipios de Ourense e Pontevedra son os que presentan o cociente medio máis alto, con 4,7 e 4,6 hectáreas, respectivamente, seguidos pola Coruña e Lugo con 4,0 e 3,8 hectáreas, respectivamente. O distrito 6 de Verín-Viana e o de Valdeorras-Trives, ambos na provincia de Ourense, ocupan os lugares un e dous respectivamente.
O municipio onde o cociente alcanza un valor máis elevado ao longo destes quince anos foi en Cerdedo (37,5), en Pontevedra, seguido por Ribeira de Piguín (32,3), en Lugo, e A Capela (30,2) na Coruña. Pola contra, os municipios onde menor cociente houbo durante este quince anos foron Cambados (0,15) en Pontevedra, Mugardos (0,15) na Coruña e Barreiros (0,18) en Lugo.
NOVAS TENDENCIAS
A tendencia de concentración dos incendios forestais no interior de Galicia rompeu no ano 2006. O lume pasou de zonas rurais ás máis poboadas e do interior á costa. O cambio de situación dos incendios e a súa proximidade aos centros de poboación colapsaron os servizos de extinción provocando a alerta social e unha imaxe caótica en Galicia. Unha situación que se repetiu na vaga de incendios do 2017 na área metropolitana de Vigo que non foi obxecto de estudo neste traballo.
Se tes problemas ou suxestións escribe a webmaster@galiciaconfidencial.com indicando: sistema operativo, navegador (e versións).
Agradecemos a túa colaboración.