O uso de galego, eúscaro e catalán xera dúbidas en Europa polo seu custo e o medo a un efecto dominó noutros países

O recoñecemento de catalán, eúscaro e galego como linguas oficiais da Unión Europea que España tratará de sacar adiante o vindeiro martes nunha reunión de ministros a 27 chocou xa coas reservas de varios socios que non comparten a urxencia do Goberno en funcións por tomar unha decisión o mesmo día en que se aborda o asunto e que observan con dúbidas orzamentarias e políticas abrir a porta a linguas minoritarias cooficiais.

O mércores, o de Suecia foi o primeiro goberno en mostrarse publicamente indeciso ao pedir examinar "máis a fondo cales son as consecuencias xurídicas e financeiras da proposta", pero outras delegacións mostraron tamén as súas dúbidas en contactos informais, segundo informaron distintas fontes europeas, o que complica que España poida contar coa unanimidade necesaria para lograr un acordo no Consello de Asuntos Xerais europeos do día 19.

"Hai moitas preguntas, poucas respostas e ningunha urxencia para ninguén salvo España", resume unha fonte diplomática despois de que a petición de sumar as tres linguas cooficiais ao marco da UE discutísese esta semana en Bruxelas, nun primeiro grupo de traballo a nivel técnico para preparar a reunión do martes.

O asunto volverá ser examinado este venres polos Vinte e sete, esta vez a nivel de embaixadores, onde varios países pedirán a España máis concreción sobre o custo que suporía para as arcas comunitarias a inclusión do catalán, eúscaro e galego e outras cuestións como a capacidade para contar con tradutores e intérpretes suficientes. Para países como Bélxica ou Países Baixos é complicado tomar unha decisión sen ter sobre a mesa avaliacións de impacto ou detalles sobre como "articular" a entrada de tres novas linguas e unha reflexión sobre o modo en que iso afectará o funcionamento da Unión Europea.

Mentres, para outros países como Francia, onde o recoñecemento das linguas rexionais é un asunto delicado, as reservas van máis aló dos elementos técnicos. Ata o momento, ningún Estado membro tomou posición en contra da proposta española e algúns se mostraron receptivos desde o primeiro momento, pero a decisión require o apoio unánime e son varios os que piden estudar con máis cautela o proceso.

TEMOR A UN EFECTO DOMINÓ

Ademais, España non é o único país con linguas minoritarias no seu territorio e a outras delegacións preocúpalles que abrir este debate pode xerar un "efecto dominó" que esperte reivindicacións similares noutras rexións, explica o alto funcionario dun Estado membro. En todo caso, o debate a nivel de ministros terá lugar o martes en Bruxelas nunha reunión á que asistirá o ministro de Asuntos Exteriores español, José Manuel Albares, algo inusual porque é o secretario de Estado para a UE, Pascual Navarro, quen habitualmente representa a España no Consello de Asuntos Xerais. 

Neste caso, estarán presentes ambos, Navarro para moderar a reunión desde a posición de presidencia de quenda da Unión Europea e Albares para explicar a proposta e defendela ante os seus socios. O intercambio de opinións darase por feito, mentres que a votación, prevista na axenda tamén, dependerá do que decida a presidencia española no curso do debate.

ALBARES DEFENDERÁ A PROPOSTA

A presenza de Albares o martes en Bruxelas non é senón a escenificación da "vontade política" que el mesmo veu defendendo que ten o Goberno de que a súa petición prospere. "Serei eu quen acuda a presentar, explicar e defender a proposta española", anunciara a semana pasada en Lugo. O xefe da diplomacia, do mesmo xeito que outros altos cargos do Ministerio e o representante permanente ante a UE, viñeron mantendo contactos con todas as capitais europeas para facer entender o único do caso, posto que as tres linguas cooficiais teñen encaixe na Constitución.

Nestes contactos, percibiuse un "espírito construtivo" por parte do resto de socios que confiaba puidese concretarse co seu visto e prace á petición trasladada por carta o 17 de agosto. No Goberno non quixeron entrar en detalles do que, segundo Albares, é unha "proposta clara", e non se aclarou se España expuxo aos seus socios un calendario concreto para que catalán, eúscaro e galego empecen a usarse como linguas oficiais da UE. Cabe lembrar que no único caso no que se incluíu unha nova lingua oficial, o gaélico, a pesar de que a decisión se adoptou en 2007 non terminou de implementarse ata 2022 a petición da propia Irlanda pola complicación de traducir todos os documentos.