A defensa de Cortabitarte recorre a sentenza do Alvia e pide a libre absolución ou redución de pena

O avogado que defende ao ex-xefe de seguridade de Adif Andrés Cortabitarte, un dos dous condenados por 79 homicidios imprudentes polo accidente do tren Alvia ocorrido en Angrois (Santiago) en xullo de 2013, recorreu a sentenza e pide a libre absolución do seu cliente ou unha redución da pena de dous anos e medio que lle foi imposta (do mesmo xeito que ao maquinista Francisco Garzón).

No seu recurso, ao que tivo acceso Europa Press, a defensa de Cortabitarte solicita a súa absolución, no caso de que o xulgado estime todos ou algún dos motivos que expón no documento, ou, subsidiariamente, a redución da pena, por considerar a hipotética imprudencia cometida polo seu defendido como menos grave e apreciar a circunstancia atenuante de dilacións indebidas como moi cualificada.

Ademais, en terceiro lugar, tamén subsidiariamente, solicita unha proba, que foi rexeitada no xuízo, que ten que ver coa revisión do iPad que Garzón levaba consigo o día do fatídico accidente e o posterior ditado de sentenza absolutoria.

Para xustificar a súa petición, a defensa de Cortabitarte recolle no documento, de máis de 80 páxinas, unha serie de motivos, apuntando cara á "imprudencia" do maquinista e lamentando que o xulgado buscase "outra causa adicional" máis aló do "descoido" do profesional para explicar que o tren entrase na curva de Angrois a máis do dobre da velocidade permitida.

"Todo o que segue a continuación na sentenza é un enrevesado exercicio de procura desoutras explicacións que poidan servir ao fin da xulgadora porque, por algunha razón que aínda a día de hoxe non alcanzamos a entender, non lle resulta suficiente causa do accidente que o responsable do tren -profesional cualificado con experiencia- no tramo máis relevante do traxecto, omitise reducir a velocidade prescrita, desatendese todas e cada unha das indicacións en vía e en cabina, mantivese unha conversación telefónica innecesaria durante 100 segundos e fose accionando ao mesmo tempo o dispositivo de 'home morto' en sinal de que estaba aos mandos cando non era certo", engade o recurso.

"Esta petición de principio da xulgadora trae consigo dúas gravísimas consecuencias. Por unha banda, invístese a carga da proba, porque se asume que se o tren descarrilou é porque alguén (ademais do Sr. Garzón) fixo algo mal, e pasamos a ser nós (a defensa de Cortabitarte) quen nos vexo obrigados a probar o contrario. Por outro, convértese o xuízo na procura prospectiva dun responsable á marxe do maquinista (e sendo o único outro acusado o meu mandante vese abocado á condena). As dúas circunstancias sufriunas Cortabitarte", subliña.

Así, ve un "rumbo retrospectivo", ao analizalo desde o punto de vista actual, cando a sentenza afirma a existencia dun "evidente" risco na curva ao haber un "forte descenso da velocidade de 200 a 80 quilómetros por hora" en caso de fallo humano. Tamén ve un "rumbo de confirmación" xa que a sentenza "filtra a información que recibe de forma tal que, inconscientemente, busca e sobrevalora argumentos e feitos que serven para confirmar a súa asunción inicial".

"A formulación adecuada, a cuestión obxecto de debate, debería partir dunha aproximación sen prexuízos ao accidente. Descarrilou o tren, por que e quen é o responsable? O contrario ataca frontalmente os dereitos fundamentais básicos de calquera acusado e segue a mesma inercia que advertísemos durante a fase de instrución", reivindica a defensa.

O avogado do exjefe de seguridade de Adif apunta cara a unha serie de "erros" do xulgado, como que concluíse que existía unha obrigación de avaliar o risco na curva de Angrois adicional a todas as realizadas previamente, ou que lle atribuíse a Cortabitarte a obrigación de levar a cabo dita suposta avaliación "sen que haxa nada en autos que xustifique esa atribución".

O avogado insiste nese argumento e, no caso de concluír que Cortabitarte si infrinxiu un deber de coidado, esta imprudencia, ao seu xuízo, sería "leve", polo que solicita, subsidiariamente, unha redución da condena.

A ASEGURADORA DE RENFE PRESENTA RECURSO PARA ABSOLVER O MAQUINISTA

QBE, a aseguradora de Renfe, presentou recurso para que se revogue a condena do caso Angrois e se absolva ao maquinista do Alvia que descarrilou en Santiago en 2013, Francisco José Garzón Amo, condenado a dous anos e medio de cárcere por 79 homicidios cometidos por imprudencia profesional grave.

"A sentenza incorre nun flagrante erro na aplicación de Dereito, devandito sexa cos debidos respectos", sostén nos seus motivos de impugnación nun recurso ao que tivo acceso Europa Press. Considera que se debeu absolver a Garzón Amo e descarga a responsabilidade en exclusividade sobre Andrés Cortabitarte, quen foi director de Seguridade na Circulación de Adif, igualmente condenado polo Xulgado do Penal número 2 de Santiago de Compostela a dous anos e medio de cárcere por 79 homicidios.

A aseguradora sostén que o fallo "condena erroneamente ao señor Garzón Amo ao non ter en conta, á hora de valorar os requisitos para determinar a comisión dun delito por imprudencia, que a causalidade xurídica na conduta do maquinista necesariamente rompe pola posición de garante da seguridade do sistema ferroviario que ostentaba o señor Cortabitarte no momento de autorización da posta en servizo da LAV 082".

E é que este recurso cuestiona a aplicación que a sentenza realiza da doutrina da imputación obxectiva, tendo en conta que "non analiza de forma correcta, nin a posición de garante que ostentaba o señor Cortabitarte pola súa condición de director de Seguridade na Circulación, tanto fronte aos viaxeiros do tren como fronte ao colectivo de maquinistas, nin a omisión dos seus deberes como garante, como causa adecuada e eficaz para producir o accidente".

No relato dos feitos que realiza lembra que o proxecto da liña modificouse en xullo de 2010, de forma que Cortabitarte autorizou a posta en servizo da liña mediante o certificado de seguridade que emitiu o 7 de decembro de 2011 coa supresión do sistema de seguridade ERTMS, o cal "protexería, entre outros, o crítico punto da curva de Angrois, dun exceso de velocidade por parte de calquera maquinista".

Fai fincapé no punto "especialmente crítico" de Angrois ao reunir nun único lugar: unha transición brusca de velocidade (de 200km/h a 80 km/h); sen sinalización previa; sen ERTMS ou un sistema que puidese corrixir un potencial erro do maquinista; ademais de ser unha zona de máxima atención.

Apunta a Cortabitarte porque "autorizou a liña sen realizar a análise de riscos legalmente requirido que identificase o especial perigo que supuña que un maquinista alcanzase este punto cun exceso de velocidade". "Un risco, especialmente grave tendo en conta que, ao non existir ningunha barreira de protección, un accidente nestas circunstancias tornábase inevitable", apostila.