Incerteza

Se antes do un de outubro tiñamos interese en saber o que acontecería en tal data, e despois de ver as imaxes tristeiras e violentas que deron a volta ó mundo, e tamén de escoitar ó presidente Rajoy falar e dicir o mesmo de sempre, a incerteza da solución sobre o asunto catalán aumentou de maneira importante.

Por Manuel H. Iglesias | Ourense | 04/10/2017

Comparte esta noticia
Cando nunha sociedade o diálogo político é   un monólogo e soamente se pensa no rédito electoral que pode dar no resto do Estado e, dende o goberno non se  ten a sensibilidade para percibir e darlle saída os sentimentos e ansias  dun sector moi importante de xente como é o caso, pódese asegurar que imos por mal camiño. A ausencia de  propostas políticas, a falla de puntos de encontro e o recurso da lei  e a xustiza como única saída, leva o tema  a situación   incerta e moi impredecible.
 
Poderemos estar ou non dacordo co discurso independentista, pero tentar solucionar o enfrontamento de dúas legalidades dando porrazos e berrando «a por ellos oe oe oeoe», parece un desatino total. Direi máis, parece a imposición da brutalidade fronte a forza da palabra e a razón que se quere expresar votando. Igualmente parece outro desatino pensar que o españolismo síntese igual na Rioja o na meseta castelá que en Galicia Euskadi ou Catalunya. Grave erro que se ven  arrastrando dende a época da primeira república e que  o estado das autonomías solucionou en certa medida, despois da morte do ditador, e trouxo unha época de prosperidade. 
 
Pero as sociedades cambian e as xeracións  tamén mudan a forma de ver a vida, de pensar e de entender a relación territorial e política. E pechar os ollos diante tal realidade, chegando ó menosprezo ou a entender a unidade da totalidade sen contar coa parte, e polo tanto impóndolla sometendo a  súa opinión ó  que decida o conxunto, volve ser un erro grave.
 
O día un pasou. Deixou imaxes  duras que desprestixian sobre todo o goberno de Madrid. E cada día que pasa a separación entre o estado e, neste caso, Catalunya  é maior. Pois os sentimentos e o orgullo de pertenza e de defensa dunha cultura e o valor da dignidade como persoas debe ser respectado. E a boa relación non se logra por imposición da Xustiza. Teñen que existir outros camiños que pasan polo dialogo e o recoñecemento de que España  non é unha soa nación, pero que pode funcionar perfectamente igual que hoxe. Portugal tamén era parte de España, si ou non. Polo tanto é necesario moita sensibilidade e cesión para facer acordos  que traian a concordia e progreso do noso Estado. Ademais hai que lembrar que España non é soamente a visión do PP. España é algo máis diverso. E se iso non se entende e se non se busca o diálogo camiñaremos  cada día con mais incerteza e o final perderemos todos.
 

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Manuel Herminio Iglesias Natural de Seixalbo, concello de Ourense 1949. Diplomado en Maxisterio (Ciencia Humanas) e Música. Comprometido coa labor social, cultural e política, fundou diversas asociacións. Foi, dende xuño do 2009 ate xuño de 2011 concelleiro de Infraestruturas, Mobilidade e Perímetro Rural no concello de Ourense. Preside dende o ano 1997 a Asociación Cultural Agromadas. www seixalbo.com