Sobre mayorales e os seus mozos

A cousa pode ser así: aos amos do cortijo gústanlles os boureos. Os “medios de servidume intelectual”, medios de comunicación fanse chamar, retrasmiten o boureo, e o pobo honrado e traballador indígnase. Isto vén por mor do acontecido o 16 de marzo en Granada e o 18 en Sevilla.

Moita sorte a Trump

EUA non é un estado. É unha teoría, unha crenza en poder renacer á republica oligárquica Romana, co seu senado de patricios, o seu capitolio, os seus barbaros, os seus cargos electos entre os patricios, o esclavismo versión saxona, a súa plebe e vulgo, ou a súa proverbial corrupción. Así, o capitolio outrora centro político relixioso de Roma co templo de Xupiter, hoxe é o capitolio como centro político e da relixión actual, co seu congreso e Senado oligárquico.

Carta de Critias a Terámenes XX. Respetados preguiceiros triunfadores

Levo nesta Republica moi pouco tempo e xa teño unha fortuna sen investir absolutamente nada. Non gastei diñeiro, nin lle dediquei estudo, nin talento, nin moito menos traballo. Non arrisquei absolutamente nada. Todo o gañei seguindo as instrucións dos moi bos amigos oligarcas.

Carta de Critias a Terámenes (XIX). Listos, intelixentes e espabilados

Explicáronmo e é maxestoso, formidable, admirable! Como facer para que os nosos servos ámennos e se sentan libres? Parece que é imposible pero é posible e real. Na reunión anual de planificación da ideoloxía para o ensino do pobo (por eles chamada RAPINA) expuxéronme o método. Amigo Terámenes, os nosos amigos oligarcas son uns xeniais fillos da grandísima puta!

Carta de Critias a Terámenes (XVIII). Do simple ao complexo, do inferior ao superior

Nesta sesión imos analizar o texto do que vos deron copia. É a pequena obra que sempre estudamos neste seminario ano tras ano, a do pastor J. Stell. As regras son as de sempre: non divulgar, non revelar, non referirse. A dialéctica é o oposto ao noso idealismo e metafísica. Por iso temos que ocultar a dialéctica. Nunca confrontar a dialéctica, nunca! recorrer ás falacias típicas, a ignorancia dominante axúdanos. Procedo a lelo:

Carta de Critias a Terámenes (XVII). Sobre a Dialéctica

... Debemos usalas con habilidade e fanatismo. Coas perniciosas facemos dano, calumniamos aos inimigos. Coas oficiosas obtemos o noso beneficio xa económico xa político. Coas xocosas provocamos a risa e coas piadosas evitamos o sufrimento dos nosos servos. Todas as mentiras, xa perniciosas, oficiosas, xocosas e piadosas deben usarse en conxunto, creando así mentiras ou falacias mixtas. A técnica da mentira é o método máis barato e fácil para ocultar a realidade.

Carta de Critias a Terámenes (XVI). Tantae molis erat

Agradezo a invitación e poder participar neste foro de análise para examinar a situación actual. O tema elixido non podía ser máis actual, explicito e urxente: O Medo Social: situación actual, mantemento e futuro. E é que a situación do noso Réxime Xeneroso está a pasar pola maior de crise desde o noso triunfo na Revolución sobre o noso antecesor o Antigo Réxime. Vou expoñer a miña humilde opinión e das grandes fortunas aquí presentes.

Carta de Critias a Terámenes (XV): Contra os inxenuos e infelices que queren cambiar o mundo

“Estou ata os collóns dos oligarcas catetos que soñan coa explotación total e absoluta do Pobo, son uns infelices que nos van a levar á ruína os moi cabróns. Os románticos, idealistas, soñadores que queren volver a épocas pasadas de explotación do Pobo van levarnos á destrución os moi idiotas.