Segregar por sexos

Un raposo corría tras un galo coa intención de fincarlle o dente e comelo. O galo moi axil na fuxida encaramouse no alto dunha árbore. E o raposo vendo que non podía acadar o seu obxectivo tentaba convencelo mediante promesas verbais. Mira galo: as cousas cambiáronche moito, pois hai unha lei nova que di que todos nos temos que levar ben, polo que podes baixar seguro para sermos uns bos amigos. O galo, desconfiado, replicoulle: mira raposo as leis do rei van e veñen a comenencia de quen goberna.

Por Manuel H. Iglesias | Ourense | 01/09/2012

Este conto tradicional lévannos a interpretar a temporalidade das leis, e o seu condicionamento cos compromisos electorais do partido gobernante que, sentindose forte, trata de satisfacer as débedas electorais  contraídas con minorías  relixiosas elitistas que nos queren salvar e guíar moralmente  no camiñar pola vida terráquea.

Se alguén pensaba que no ensino xa tíñamos superados os traumas do franquismo e que na educación non aparecerían e se subvencionarían modelos que foron realidade na ditadura, estaba errado. E un exemplo claro témolo na manipulación que se fai do termo liberdade dos pais para xustificar a segregación por sexos non ensino. Agora, e visto o visto, queda claro a razón pola que o PP non quería chegar a un  gran acordo sobre a lei de educación co ministro Gabilondo. A dereita tiña  o seu modelo do que entende por libertade de elección dos pais,  e os compromisos acadados cos sectores relixiosos deste país chamado España, reclamando o cumplimento do pactado traen esta nova mirada ao pasdo. Maís a dereita nunca falou desto na campaña electoral. Non vendía e non conviña asustar á cidadanía.

Por iso, no primeiro decenio do século XXI volvemos a lembrar o tempo das  vellas escolas unitarias  e dos institutos  onde os nenas estaban arredadas dos nenos. Así foi a etapa franquista. Así eran aquelas escolas  tanto no rural como na cidade onde á integración era unha utopía. As nenas eran  educadas para ser boas amas de casa, e os nenos para ser os pais que mantiñan a familia. Elas ensinadas a facer labores, e os nenos, a xogos de nenos.  Claro que a realidade social, actualmente é moi distinta. E aquela sociedade puritana nas formas externas e farisaica no seu funcionamento tiña problemas semellantes aos que hoxe existen, aínda que todo se tapaba. Con todo, a tremenda presión relixiosa e moral que se exercía  dende os púlpitos para frear os vances dunha sociedade que camiñaba cara unha normalización da vida civil e das relacións entre homes e mulleres, pouco valeu para frear os avances cara a igualdade que agora sutilmentre tentan  poñer  en cuestión.

A dereita, nacida da adaptación do franquismo comenenciuda á democracia, sigue estando ao servizo de organizacións relixiosas, algunhas semellantes as sectas, que pretenden ser modelo moral e guiar a vida de todos os cidadáns, esquecendo que vivimos nunha sociedade plural e aberta no ideolóxico e no relixioso. Posiblemente esta reforma da lei de enseñanza persiga  unicamente  seguir sufragando cos cartos de todos a separación dos nenos das nenas no ensino. Posiblemente  non valga para nada e soio faga encarecer  o mesmo. Pero ollo, aínda que os  tempos trocaron, e poucos pais acepten ensinar aos seus fillos en aulas arredadas  por sexos nos colexios,  a cuestión  da libertade de eleccións dos pais non é máis ca unha xustificación para tratar de impor un modelo ideolóxico, sexista e intolerante nunha sociedade aberta que aspira a vivir  con normalidade e en libertade,   onde homes e mulleres deben ter unha relación de igualdade e respeto mútuo.

Pero ademais de todo o dito, a conclusión que se quita no referido ás leis que debían ter un amplo consenso e duración no tempo, é que, en cuestións básicas, á parte ideolóxica non  pode sentirse a representante do todo. Pois desta maneira non vamos a ningures. Por iso, a miña referencia ao conto inicial do raposo e o galo e que aludía a duración das leis. As leis boas e de longo alcance precisan dun amplo consenso, pois si non se fan con esa mira, duran pouco tempo, crean confusión entre os gobernados e sempre  perden utilidade social. Por iso a desconfianza do galo fronte as boas promesas do raposo pois,   as leis do rei ate que gorbenou o partido X  eran así, e agora que goberna outro serán doutra maneira. En fin, que o de segregar nas aulas por sexos paréceme un disparate, e aínda que haxa algún pai que o pida, tamén hai  outros que piden que os fillos non deben ir á escola e soio se deben educar na casa, e non se lle permite por ser un feito  antisocial.