O problema é a situación da provincia

Nestes días nos que Baltar pai está en horas baixas e que saen á luz cuestións que eran vox populi, parece que as demais forzas políticas e a xente en xeral se resarce con falar del, e esquecen que o problema que temos máis importante e o estado no que deixou a provincia. Baltar, foi o gobernante que non tiña un plan de futuro para saír do atraso no que está Ourense, e agora co varón fora da vida política, todas as forzas que están representadas no Pazo Provincial, seguen sen propoñer un plan para frear a despoboación, o envellecemento, e a falla de industialización desta subsidiada terra do interior galego.

Por Manuel H. Iglesias | Ourense | 18/01/2013

Comparte esta noticia
A época Baltar, que ten, de momento,  continuidade con outro Baltar, pasará á historia como un periodo de moitos anos nos que o favoritismo persoal, coa aquiescencia dos dirixentes do seu partido,  acentuouse en detrimento de políticas colectivas que tiveran unha visión de conxunto do que debía ser o entramado provincial e o seu papél dento da política xeral da Xunta e do Estado. Por iso,  este periodo tan longo,   pouco ou nada pode deixar positivo no  seu  haber. Cecais  quedará  o triste  recordo dunha política clientelar que atendeu a aquiles que pasaron polo Pazo provincial a pedir a solución dun problema particular e se ataron politicamente como militantes a prol do seu  patrón e por extensión  do Partido Popular.  O demais, a visión de conxunto da provincia non tivo peso, pois case todos os que rodearon ao cacique  asintiron ou foron convencidos con prevendas de que o que facía o presidente era o único que se podía facer. Desa maneira os famosos plans para relanzar  Ourense, O novo milenio, etc.  todos foron  papel mollado e non valeron para nada. Todos foron promesas feitas a bombo e platillo, contos para distraer á xente.
 
Son dos que detesto recurrir ao pasado, sobre todo cando nel persoeiros fanquistas gobernaron dunha maneira antidemocrática. Pero agora lembro a David Ferrer cando se amosaba contario a unión das caixas provinciais. As caixas que agora desapareceron. Si, as caixas que eran unha boa ferramenta para apoiar proxectos nestas zonas deprimidas.
 
E todo este comentario lévame a unha reflexión e a unha pregunta:  Para que serven as Deputacións e moitos organismos que dependen delas e  onde están colocados os que aspiran ao poder soamente  para manterse nel? Penso, francamente, que coa chegada das autonomía que lle dá a Galicia unha unidade política, para nada. As deputacións, non teñen lugar nin espazo na política provincial ao carecer de poder económico e non ter ferramentas que lle axuden a darlle unha visión completa e unitaria a unha provincia. E esto lévame a outra pregunta: Para que serven as provincias? Pois  para pouco. Cecais soamente serven para ser o soporte electoral  das inútiles deputacións.
 
En fin, agora que tanto se fala dos favores de Baltar pai; agora cando a xustiza decidiu actuar despois de moitos anos de silencio; agora  cando este popular político xa é pasado, penso que é o momento de que, todas  as forzas políticas, presenten  alternativas aos grandes problemas que ten esta  desta provincia. Pois a vida continúa e Ourense estase convertendo nunha provincia cos índices de poboación, emprego, e industrialización  peores de Galicia e do Estado e polo tanto nunha provincia sen futuro.  

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Manuel Herminio Iglesias Natural de Seixalbo, concello de Ourense 1949. Diplomado en Maxisterio (Ciencia Humanas) e Música. Comprometido coa labor social, cultural e política, fundou diversas asociacións. Foi, dende xuño do 2009 ate xuño de 2011 concelleiro de Infraestruturas, Mobilidade e Perímetro Rural no concello de Ourense. Preside dende o ano 1997 a Asociación Cultural Agromadas. www seixalbo.com