Dúas visións da pandemia

O posicionamento que as autoridades desta comunidade estan a facer  é un tanto cicateiro e chusco, dado que pretenden  aproveitar  a pandemia pra  ter unha cancha política que a día de hoxe lle permita  afianzar un liderazgo para  seren  unha alternativa  ó actual goberno. A segunda, que é a máis importante, deixa entrever unha maneira de afrontar a pandemia que, ainda que non se di abertamente, pon a economía diante da protección da saúde.

 

Isto que afirmo lévame  a aseverar que, en política, moitas veces non se   fala  con total franqueza. Ou sexa: non se di o que realmente se pensa. Pois  o que  propoñen as autoridades madrileñas diante diste problema mundial é que  economía  importa máis ca saúde.  E as mortes  son o tributo   que hai que pagar pra seguir existindo, pese a quen lle pese.

 

Vivimos en Europa e todos os gobernos da UE tomaron como primeira medida a protección da saúde e das persoas.  E, na comunidade de Madrid, parece que gobernan os negacionistas. Pois, aínda que non se atreven a dicilo con claridade,  actúan de maneira moi  semellante a do presidente dos EE.UU. 

 

Madrid, din que é España, e parece que sin Madrid nada se pode mover na península. Esta afirmación lémbrame unha frase dun madileño que con certa soberbia un día  díxome: Vosotros los de provincias... Ou sexa: como non somos da capital do reino, pois somos menos ca eles. Polo tanto, nada me extrraña  de que a súa presidenta actúe con certo grao de prepotencia. E dígoo, pois parece unha muller sen personalidade que sigue os ditados de Casado. Vamos: un maniquí que obedece sen rechistarlle o  xefe; mentres parece feliz dándolle leña ó  goberno do Estado. 

 

Cando nun país hai dúas visións sobre unha pandemia mundial e  ignóranse  os consellos dos entendidos no asunto, mal imos. E si, ademais  deso,  aprovéitase o momento pra ir contra o goberno, semella  que certos  líderes políticos son uns inconscientes,  pois antepoñen os intereses paridarios e persoais por riba dos intereses de milleiros de seres humanos.  Esta maneira de actuar  resulta noxenta e perigrosa. E iso é o que acontece hoxe na capital do reino.

 

O chauvinismo do gobernantes  da comunidade madrileña lévaos a dar a murga permanentemente  e facer todo o contrario do que fan os demais  gobernos europeos. Ben sei que a economía non se pode parar plenamente; mais tamén sei que os problemas hai que arranxalos escoitando e dialogando. Pero neste pais aínda hai moita visceralidade  que emana desa visión cutre herdada da ditadura franquista.  En fin,  que en política hai que falar con claridade e buscar acordos pra acadar solucións  os problemas. Do contrario imos por mal camiño.