O povo é quen máis ordena

Vivimos en democracia e aceptando esta reaslidade o pobo é quen máis ordena pois elixe os seus representantes e eles as maiorías gobernantes. Pero resulta que levamos dende o 20 de decembro cun goberno en funcións e estamos, alomenos unha gran maioría de cidadáns, insatisfeitos pois, como di unha cantiga da música comercial de consumo diario, “no hay manera”.

Por Manuel H. Iglesias | Ourense | 27/04/2016

E diante un panorama de ter que escoitar diariamente: a culpa é túa, pois  ninguén quere cargar con ela, ésta de novo  quedará solteira e sin compromiso.
Pero, o máis curioso do asunto, segundo as enquisas que circulan, é que os que menos se moveron para amañar iste tema; os que fixeron a oferta de non tocar nada do pasado e mirar para adiante como se nada acontecera,  parece que serán os máis beneficiados electoralmente se hai que votar o 26 X. Pola contra os que tentaron buscar acordos,   van perder representación.

Ben sei que estas premonicións veñen de  enquisas e que pode acontecer que se cumplan ou se desvíen pero, o certo é que parece que nestes momentos a racionalidade política quédase aparcada para darlle saída ó cabreo e o inconformismo; para darlle espazo a  lingua  desatinada no bar, no bus ou nas tertulias familiares. Por iso non entendo ren do que está a acontecer. Polo que  semella que o noso mundo  mundo camiña  ó revés. E algo hai diso cando  se castiga máis a oposición que a quen goberna e viviu e vive  enlamado no xurro e na corrupción.

Agora que pasou outro 25 de abril, sí,  o da revolución dos cravos no país veciño,  lembro a frase que  todos os progresistas e demócratas berramos e que pasou á historia: o povo é quen mais ordena. Por iso moitos percibimos que a día de hoxe, en certa medida, o mundo camiña revirado e torto. E se non fíxádevos no que acontece moi perto de nós. Na vella Auria neste Ourense,  o equipo de goberno da institución provincial, censura a un membro da oposición por facer o seu traballo. Ou sexa: fiscalizar   ó goberno. Ou si queredes inos un chisco máis lonxe a institución do saber e da ciencia como é a universidade. Fixádevos nomearon a moitos honoris causa e resulta que case  todos son delincuentes, defraudadores, ladróns e mesmo tunantes. Todos, portadores de leccións maxistrais e de  consellos que eles mesmo burlaban. Menudo chiste. Por iso, moitos teóricos da política, dominadores da verborrea e do populismo prometen o ouro e o mouro. Teñan moito coidado que  somente son  teóricos que non viron o sacho nin pisaron a lama nin viviron na estreitez económica. Sí, dan leccións que son  pura teoría.

En fin, que como me dicía o meu amigo Manuel da Castellana, mira eu non che fun a universidade, pero agora déronme o titulo de licencidado pola vida. Sí, licenciado da experiencia. Por iso, cando vexo nas redes sociais a moitos cidadáns e xente de boa fé,  repetir a frase de que o povo é quen máis ordena, pois digo, na miña terra, ordena que goberne quen gobernou case sempre e mira como imos: de mal en pior. Mais a xente que é a que máis ordena  vai premiar de novo ós mesmos de sempre. E iso lévame a pensar que a sociedade coas súas contrariedades tamén é cómplice da situación actual por guiarse por impulsos e non pola racionalidade.