O vello e o novo

O vello, para ser  máis concreto, é aquelo que fenece ou pertence ó pasado;  que  xa forma parte da  historia e ven a ser algo considerado antigo, incluso, retorcendo o termo, pode parecer algo que non vale ren. Pola contra, o novo, entre outras cousas, indica algo que nace,  que chega  as nosas vidas e trae novidades, pero que tamén trae incertezas e incluso sorpresas que poden ser boas ou malas.

 

Na relixión fálase con frecuencia do home novo. Mais o ser humano sempre é o mesmo; e en política sobran exemplos. Pero sinalarei o máis usado recentemente: partidos vellos e novos, ou se o prefiren:  nova e vella política, aínda que a conclusión á que logo chegamos é que todo ven ser máis do mesmo ou se o prefiren algo moi semellante ó coñecido.

 

O certo é que, cando se pecha un ciclo anual sempre  estamos a pedirlle ó que empeza cousas, e pra iso referímonos a ese tempo como novo. Mais, non hai ningunha diferencia entre novo e vello, pois soamente existe na nosa mente, tanto a nivel individual como colectivo. Pero nós estamos presos do calendario e temos unha predisposición que indica que, o pechar  unha etapa e  encetar outra, sempre desexamos que a que  comezamos  sexa  mellor ca anterior, e por iso pedimos cousas e incluso lle chamamos un tempo novo.

 

Pois ben, iso é o que acontece  nestas datas. Pechamos un anaco de tempo e, por aquelo de tomar aire e facer  contas do acontecido nese pasado recente, encetamos outro e cargamos a existencia vital  engadíndolle ás vivencias superadas do pasado. E por seguir a rutina diaria preferimos chamarlle o tempo que empeza ano novo.  E como falamos de algo novo  abrigamos  ilusións e  novas espranzas para seguir soñando algo mellor. 

 

Con todo, e por seguir a rutina da  grande maioría, ademais de pedir saúde, gustaríanos que o 2017 fora un bo ano para todos os galegos, pois o camiño que toma esta terra ten unha cor gris tirando a negro. E como ven sendo xa habitual, o tempo económico pinta mal para a maioría social. Polo que saúde e boa cara ó mal tempo. Pois o ano chamado novo parece vir ateigado de escuros asuntos; de  vellos  rexurdires que  caerán sobre nós en forma incertezas e recortes. Polo que non nos fiemos dos termos, pois o novo e o vello son adxectivos para engaiolarnos  e seguir matando o tempo.