Hai uns anos lembro que celebrouse, pola comarca do carballiño, un concurso que tiña como obxectivo cazar raposos. Recordo que daquela houbo protestas, pero pasaron os anos e non se soupo nada máis desa absurda competición. Mais, como a mente humana non para, de novo outra competición semellante nas terras de Forcarei volve a facernos reflexionar sobre iste macabro asunto.
O Raposo, animal fermoso e listo onde os haxa, sempre gozou de certa simpatía entre as xentes. Pois actúa dominando un territorio e vivindo da caza doutras especies e tamén de dar o golpe ó menor descuido nos galiñeiros que tanto existen na nosa terra.
Mais o raposo é un animal astuto pero moi listo que hoxe está a sofrir, ao meu ver, dúas calamidades para a súa existencia como especie. A primeira ven dada pola grande superficie queimada polos milleiros de incendios e a perda de espazo para cazar. Pois as queimas eliminaron e estragaron especies das que se alimentaba este animal. A segunda e a política da Xunta de Galicia incentivando campionatos de caza con fins seica educativos. E isto que afirmo dedúcese que se permitan máis campionatos destinen 13.000 euros para fomentar istes mal chamados concursos. Ou que se den 25.000 euros da Concellería de Medioambiente para potenciar a vida do rural á Federación Galega de Caza, forma indirecta de potenciar estas polémicas e salvaxes citas.
A caza tivo e ten a súa xustificación cando a precisas para comer ou en casos concretos para facer batidas de poboacións que medran de maneira desmesurada. En Galicia isto acontece co Xabarín. Pero fomentar campionatos baixo o nome de deportivos para cazar a un animal que non destroza, e sobor de todo, do que non hai datos contrastados sobre o número que existe nos nosos montes, parece unha frivolidade. Igualmente acontece cando se fala de fomentar a vida no rural. Polo que a pregunta está servida: pero alguén cunha pouca de cabeciñá pensa que con potenciar concursos de caza se vai incentivar a vida no rural?
A verdade é que non entendo nada do que acontece nesta nosa terra. Pensar que matar por pracer é un deporte, ou que estas competicións teñen un obxectivo educativo, lévame a conclusión de que non recoñezo a estas xentes que cazan e que nos gobernan. Non sei se viñeron doutro planeta, pois resúltame dificil crer que saíron desta terra.
O Golpe, Raposo ou Zorro non merece ser obxecto destas cacerías, pois se algúen lle entra no galiñeiro, con pechalo ben, asunto está arranxado. O demais son lerías para xustificar a diversión de matar a un animal indefenso. Ou sexa: MATAR POLO PRACER DE MATAR.