Sentidiño

A vida nunha gran comunidade como a día de hoxe é unha cidade, ten moitas vantaxes, citarei soamente dúas: a primeira a universalización dos servizos e abaratamento dos custes económicos que deles se derivan e, a segunda, os beneficios da socialización e convivencia. Vivir en comunidade social implica aceptar normas e uns mínimos básicos de relación social. Implica aceptar decisións dos gobernos boas e outras que non tan boas, pero que son moitas veces inevitables.

Por Manuel H. Iglesias | Ourense | 16/12/2011

Comparte esta noticia

Pola contra, tamén ten complicados problemas que arranxar. Entre estes citarei o que para moitos é o mais importante: a solución que se lle dá aos asuntos  derivados dos residuos sólidos  e líquidos.

Partindo do principio exposto queda claro que, por egoísmo case natural, nun concello calquera cidadán cando opina sobre a situación onde se deben poñer centros de depuración de augas ou centros de cremación ou vertedeiros controlados de lixo, responde: o máis lonxe posible do  meu municipio.  Polo que,  para buscar unha paraxe  axeitada para tales centros, sempre haberá, cando menos moita polémica. Pois non soamente protestarán lindeiros das terras, tamén o farán  as organizacións ecoloxistas, os concellos limítrofes e mesmo as organizacións políticas.

Hai uns anos, creo, nun concello do Ribeiro, mais concretamente en Carballeda de Avia, baixo o nome Parque Medioambiental o goberno bipartito da Xunta  pretendía instalar a planta para reciclar os residuos sólidos do sur de Galicia. Lembro que o alcalde do concello estaba a favor do tema. Logo apareceron os populares para montar unha campaña e facer unha plataforma contra o mencionado parque, pois, segundo eles, todos eran problemas e mais problemas.

Aquelo parouse con protestas e quedou no esquecemento. E despois de manexar e desbotar varios lugares, a Xunta actual  di que, a mencionada planta se colocará noutro concello da provincia. E nada máis saltar a nova á prensa, son outros os que están a facer outra plataforma para oporse. Antes opoñíanse os populares e agora os contrarios.

O certo é que neste asunto os partidos políticos e os gobernantes teñen que mirar o horizonte con  certa perspectiva. Pois ás veces por un puñado de votos mantéñense posturas contrarias e xa se sabe que a razón non debe camiñar por parroquias. Pois nestes asuntos de difícil solución o que hai que poñer por riba da mesa son pros e contras; son razoamentos técnicos e compromisos institucionais sólidos.

Pois nin antes era tan mala a postura da Xunta de instalar a planta nos arredores do Ribeiro, nin agora será  unha gran vantaxe para a provincia, como dixo un responsable do goberno galego en Ourense. Sentidiño é responsabilidade é o que compre nestes asuntos. Pois, como dixen ao principio,   as empresas e os servizos controvertidos e relacionados cos vertidos líquidos e sólidos ninguén os quere de boa gaña nin na súa cidade nin no seu concello.

Os seres humanos, no seu paso pola terra, creamos residuos e  contaminamos.  E a estes temas hai que buscarlle unha solución, a poder ser coa base social  máis ampla posible. Pero, sempre, fuxindo de posturas antagónicas, e pouco racionais. Pois nin antes a colocación dun parque medioambiental era tan mala, nin agora se é tan boa que vai salvar á provincia da situación de atraso na que está. Sentidiño, moita responsabilidade e información é o que compre. O demais sobra. Pois, que isto veña para a provincia, nin é un logro e menos un favor.  Polo que  ao mellor habería que plantexar a postura seguinte: quen ten máis industria  e  produce máis lixo por ter maior número de habitantes,  é o que ten que apandar coa planta en cuestión. E nese caso, Ourense estaría fora deste asunto tan espiñento e controvertido.
 

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Manuel Herminio Iglesias Natural de Seixalbo, concello de Ourense 1949. Diplomado en Maxisterio (Ciencia Humanas) e Música. Comprometido coa labor social, cultural e política, fundou diversas asociacións. Foi, dende xuño do 2009 ate xuño de 2011 concelleiro de Infraestruturas, Mobilidade e Perímetro Rural no concello de Ourense. Preside dende o ano 1997 a Asociación Cultural Agromadas. www seixalbo.com