Con todo, despois de ler os resultados nesta nosa terra, hai unha serie de cuestións que penso son merecentes de mención. A primeira é que as augas volveron ó seu rego, e os experimentos como o das mareas perderon espazo. Outra é que a división da chanmada esquerda con tantas marcas e candidaturas somente axudou a debilitar gobernos que precisaban consolidación e agora pasan a maus socialistas. Ou sexa, a división nas mareas soamente trouxo elementos negativos que o electorado castiogou por mor das liortas internas; polo que algunhas destas formacións pasarán a seren a lembranza dun experimento fracasado.
A segunda é que os socialistas gañan espazo electoral e alcaldías e, os populares recuán e perden áreas de goberno, aínda que, por mor de posibles pactos nos que se inclúe a extrema dereita, minimalizan a derrota. A terceira é que, os de cor laranxa, ou sexa cidadáns, non pasan de seren un partido testimonial en Galicia. E por último, outro elemento moi positivo, é que os ultras de Vox non teñen espazo na nosa terra.
Xa no eido nacionalista galego, hai unha leve recuperación do Bloque. Pero non nos enganemos, a recuperación, de non ser en poboacións concretas, non pasa de ser testimonial polo que o eido nacionalista ten poucas posibilidades de medrar moito máis, e seguirá sendo en moitos lugares pura resistencia e, no mellor dos casos, unha muleta dos socialistas.
Xa na cidade das burgas, soamente hai tres posibilidades para que se resolva o tema da elección do rexidor. A primeira é que Democracia Ourensana pacte cos populares, a cambio de que o alcalde Jesús Vázquez se aparte e renuncie a súa acta. A segunda que Jácome pactara cos socialistas custión bastante improbabel; e a terceira é que os socialistas accedan á alcaldía por seren a lista máis votada para tentar gobernar en minoría. Iso sí, buscando acordos nos temas máis importantes que ten o concello como o PXOM, presupostos e outros.
Estas serían as opcións que realmente poden acontecer. Con todo, o que parece moi clariño é que a época de Vazquez chegou o seu fin. Iste alcalde deixa tras de si un concello onde o desleixo campa abertamente e todo camiñaba á dereiva sen proxecto nin rumbo.
Polo tanto, atrás quedan catro anos perdidos, catro anos onde todos os problemas foron pospostos e onde non houbo nada positivo que presentar. E dende esa optica esperemos que o goberno que veña sexa mellor que o que houbo. Por último, queda o tema da Deputación provincial onde a ausencia de maioría pon en perigo a continuidade de Baltar. Con todo, cómpre non esquecer que o escano irá para cidadáns e ninguén descarta que pode ser un aliado ou tapado do actual presidente.
En fin, falaron os cidadáns e estamos en tempo de pactos e todo pode acontecer.