Cómpre entender que os órganos de dirección política das administracións, en boa lóxica, teñen que ser unha sorte de equipos que xunten diferentes perfís de varias disciplinas. Ou así tiña que ser cando menos, na teoría da boa práctica política. Uns equipos que debatan e poñan en común, despois das discrepancias, os eixos de actuación. Desde unha xunta de goberno local ao propio Consello de Ministros, actúan de esta forma. Nos gobernos dunha soa formación e tamén en aqueles de coalición, nestes últimos baixo a premisa da lealdade e coherencia.