Un pasa pola vida como o tenue voo dunha gaivota noctámbula e enseguida amence. En ocasións sentámonos no ríxido taburete da pasada mocidade e ao fin sabemos que o que realmente é esencial habita no noso interior e, en ocasións, morde, lambe e mastica reminiscencias que xa non son palpables -recordos que se quedaron ancorados na recámara do pasado ou entre as dobleces dun sofá Chesterfield-.